เจ้าตูบเยอรมันเชพเพิร์ดถูกยกเป็นสุนัขฮีโร่
หลังมันเสี่ยงชีวิตปกป้องหนูน้อย 7 ขวบ
จากงูหางกระดิ่ง จนมันถูกงูกัดถึง 3 ครั้ง
เมื่อวันที่ 13 พฤษภาคม 2559 เว็บไซต์เดลี่เมลของอังกฤษ เปิดเผนอีกหนึ่งเรื่องราวความซื่อสัตย์และภักดีของสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า สุนัข เมื่อเจ้าตูบตัวหนึ่งในสหรัฐฯ ได้โผเข้าปกป้องเจ้านายน้อยวัย 7 ขวบ จากงูหางกระดิ่งที่พบในสวนหลังบ้าน จนตัวมันเองถูกงูกัดเข้าให้ถึง 3 ครั้งจนเกือบไม่รอด ตอนนี้อาการยังทรงตัวแต่สัตวแพทย์บอกว่ายังอยู่ในขั้นเสี่ยงมาก
เมื่อวันที่ 13 พฤษภาคม 2559 เว็บไซต์เดลี่เมลของอังกฤษ เปิดเผนอีกหนึ่งเรื่องราวความซื่อสัตย์และภักดีของสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า สุนัข เมื่อเจ้าตูบตัวหนึ่งในสหรัฐฯ ได้โผเข้าปกป้องเจ้านายน้อยวัย 7 ขวบ จากงูหางกระดิ่งที่พบในสวนหลังบ้าน จนตัวมันเองถูกงูกัดเข้าให้ถึง 3 ครั้งจนเกือบไม่รอด ตอนนี้อาการยังทรงตัวแต่สัตวแพทย์บอกว่ายังอยู่ในขั้นเสี่ยงมาก
เจ้าเฮาส์ เป็นสุนัขจรจัดพันธุ์เยอรมันเชพเพิร์ดวัย 2 ปี ที่ครอบครัวเดอลูกา จากรัฐฟลอริดา รับมาเลี้ยงเมื่อไม่นานมานี้ นับตั้งแต่มันมาเป็นสมาชิกใหม่ของบ้าน
เจ้าเฮาส์ก็สร้างความสนิทสนมกับหนูน้อยมอลลี่ วัย 7 ขวบ
อย่างรวดเร็ว ทั้งคู่กลายเป็นเพื่อนซี้กันยิ่งกว่าอะไรดี จนกระทั่งเมื่อวันที่ 12
พฤษภาคมที่ผ่านมา ขณะที่หนูน้อยมอลลี่กำลังเล่นอยู่หลังบ้าน โดยมีคุณยายและเจ้าเฮาส์อยู่ด้วย
จู่ ๆ งูหางกระดิ่งก็ปรากฏตัวขึ้น เจ้าเฮาส์จึงไม่รอช้าเข้าประจัญหน้ากับงูทันที
ดอนยา เดอลูกา คุณแม่ของหนูน้อยมอลลี่เล่าว่า ในช่วงที่เกิดเหตุเธอเห็นเจ้าเฮาส์กระโดดไปข้างหน้า-ข้างหลังสลับกัน และเมื่อสังเกตดี ๆ ก็พบว่ามันกำลังเผชิญหน้ากับงูหางกระดิ่งที่อยู่ใกล้ ๆ หนูน้อยมอลลี่ โดยเจ้าเฮาส์ยืนอยู่ระหว่างหนูน้อยมอลลี่และงูตัวนั้น จากนั้นมันก็ถูกงูกัดเลือดออกและร้องโหยหวนออกมา
หลังเกิดเหตุเจ้าเฮาส์ถูกนำตัวส่ง โรงพยาบาลสัตว์ทันที
สัตวแพทย์บอกว่ามันมีพิษงูอยู่ในร่างกายในปริมาณมาก ไม่สามารถใช้เซรุ่มปริมาณปกติรักษาได้เลย
ต้องฉีดยายับยั้งพิษงูเพื่อชะลอพิษงูให้เข้าสู่ระบบต่าง ๆ ได้ช้าลงด้วย
อย่างไรก็ดีตอนนี้อาการของเจ้าเฮาส์เริ่มดีขึ้นแล้วและทรงตัว แต่สัตวแพทย์บอกว่ามันยังอยู่ในภาวะที่เสี่ยงอยู่ ขณะที่ครอบครัวเดอลูการู้สึกขอบคุณมันมาก ๆ เพราะมันช่วยปกป้องหนูน้อยมอลลี่ หากไม่มีมัน ก็ไม่รู้ว่าหนูน้อยมอลลี่จะเป็นอย่างไรเลย
ภาพจาก
Go Fund Me
http://pet.kapook.com/view148191.html
No comments:
Post a Comment